Dire Straits, Brothers in Arms, 1985

TITEL: Brother in Amrs

ARTIEST: Dire Straits

LABEL: Mobile Fidelity Sound Lab

Als opgroeiend tiener en muziekliefhebber in spe ben ik in de jaren tachtig met Dire Straits opgegroeid, wie eigenlijk niet in deze periode. Of de muziek van deze Britse rockband, met als veruit bekendste lid zanger-gitarist-songwriter Mark Knopfler, je nu aansprak of niet, je kreeg er als beginnende muziekliefhebber mee te maken. In de jaren tachtig is ook de cd-speler op de markt gekomen en het vijfde album van Dire Straits, "Brothers in Arms", was het eerste volledig digitaal opgenomen album (DDD), athans dat werd beweerd, maar hierover later meer. In de jaren 1985 en 1986 ging de band met het album Brothers in Arms op wereldtournee wat een enorm succes werd. Binnen twee jaar heeft de band maar liefst 247 concerten gegeven in meer dan honderd verschillende steden. Philips sponsorde deze tour en zag het volledig digitaal opgenomen album als een goede gelegenheid om de "nieuwe" Philips cd-spelers te vermarkten.

De muziek in de jaren tachtig werd gedomineerd door punk en new-wave. Hoewel de eerste muziek van Dire Straits ook uit die hoek kwam, werd de muziek al snel wat symfonischer van karakter. Nummers kregen een lange intro, het gebruik van de synthesizer werd niet geschuwd en Mark Knopfler speelde regelmatig langere gitaarsolo's op zijn Pensa-Suhr, een handgemaakte gitaar. Brothers in Arms is hier het bewijs van.

Het vijfde album Brothers in Arms is eigenlijk het laatste echte studio album van Dire Straits en is tevens het meest succesvolle album van hun geworden. Uiteindelijk heeft het album veel prijzen binnen gehaald waaronder Grammy Awards voor Best-Engineered Recording en Best Surround Sound Album. Het album heeft sinds de release in 1985 ruim 6 jaar in de Nederlandse top 100 genoteerd gestaan. Geen enkel ander album heeft dit tot nu toe kunnen overtreffen. Waarschijnlijk heeft het album een dergelijk groot succes kunnen verdienen doordat het luisteraars van allerlei soorten en maten bedient. Zo is het nummer "Money For Nothing" een aanstekelijke mix van gitaar rock, gelikte opname en productie technieken en een flinke dosis synth pop. Dus zowel de grijze hippie als de "young popster"-geneatie kunnen hun ei erin kwijt.

Van Henk Keizer van HappySadRecords ontving ik een 45 toeren 180g vinyl 2LP versie van Brothers in Arms van het label Mobile Fidelity Sound Lab, kortweg MFSL. Bij het draaien van de eerste nummers werd me al duidelijk dat ik een bijzondere plaat in handen had. Hoewel ik alle nummers door en door ken van de cd-versie, is het alsof ik naar een nieuw album luister van een band die al lang geen muziek meer maakt. De perfectie waarmee het album is geproduceerd spat werkelijk uit de luidsprekers. Zo had ik het nog niet eerder gehoord. Hoewel de cd van dit album altijd wel goed is, kan mij de cd mij niet zo boeien. De soms schrille noten van de cd zijn nu echter vervangen door bijna boterzachte audiofiele noten. De nummers glijden breed uit de luisterruimte in en vullen de ruimte met Muziek (ja, met een hoofdletter dus). De perfectie waarmee het album is geproduceerd, ligt met deze perfecte persingvan RTI er meters dik bovenop. een enkeling zal van mening zijn dat het wat teveel van het goede is.

Voor de audiofiel biedt dit album veel. Er is ruimtelijkheid, diepte, dynamiek, sprankelijkend hoog en een afgrond diep laag. Ik ben bang dat dit album in de nabije toekomst op menig Hifi show terug te horen zal zijn. Voor de muziekliefhebber op zoek naar orginaliteit is er misschien wat minder te vinden, hoewel Dire Straits in deze vorm een welhaast nieuwe en daarmee weer een orginele ervaring is.

De hamvraag is echter waarom je een audofiele vinly versie van dit album zou willen kopen als het album in DDD is opgenomen. Is een cd dan niet gewoon beter? Eerst moet er aan deze stelling nog wat recht gezet worden. Het blijkt nl. helemaal geen DDD album te zijn (zie ook de review van deze vinyl uitgave op Analog Planet)! Hoewel de muziek digitaal (48kHz/16bits) met een Sony 3324 is opgenomen, is de muziek analoog op een SSL mengpaneel gemixed. Het eindresultaat is vervolgens diigitaal op een twee sporen DAT in 44.1kHz/16bits vastgelegd. Deze digitale bron is voor MFSL het startpunt voor de re-mastering van deze uitgave van Brothers in Arms geweest. Dus ja, we hebben hier een vinyl uitgave op basis van een digitale bron. Dat neemt niet weg dat het eindresultaat er wel degelijk mag zijn! Naar mijn mening is MFSL met het re-masteren er in geslaagd een hoogstaand eindproduct neer te zetten zonder het schrille en vermoeiende digitale karakter van de orginele cd. En nee, het heeft niet het 'analoge' karakter van een mooie Blue Note persing, het is soms wel wat steriel, maar voor het eerst maakt Dire Straits met deze MFSL uitgave Muziek!

Geluidskwaliteit: 9/10
Muziek: 8/10

Voor meer informatie HappySadRecords